Dziecko w wieku przedszkolnym.

Przez intermedialna PL, 14 luty, 2022

Zacznijmy od rozwoju psychicznego dziecka, który ściśle związany jest z rozwojem fizycznym, a także rozwojem związanym z kontaktami międzyludzkimi. Jeśli chodzi o aspekt umysłowy, dziecko zaczyna coraz lepiej odbierać docierające do niego sygnały. Potrafi korelować, odbierać jednocześnie to, w jakiej znajduje się sytuacji i co wówczas się dzieje. Rozumie, że słowa i zachowania są ze sobą ściśle związane. Wzrasta u dziecka wrażliwość słuchowa, wzrastają także umiejętności związane z postrzeganiem pewnych zjawisk i czynności. Dziecko nabiera coraz lepszej orientacji. Zaczyna u niego intensywnie pracować wyobraźnia zarówno bierna, mimowolna jak i aktywna. Dziecko zaczyna być coraz bardziej twórcze, ma swoje pomysły na to, w jaki sposób będą wyglądały jego poszczególne zajęcia.

U dziecka w wieku przedszkolnym bardzo szybko zwiększa się tak zwana pojemność pamięci. Dziecko początkowo zapamiętuje docierające do niego sygnały nieświadomie, z czasem zaczyna segregować informacje i zapamiętywać konkretne wybrane rzeczy. Rozwija się mowa dziecka. Dziecko mówi więcej, a jego słowa i zdania mają coraz lepszą jakość. Rozwój mowy w takim stopniu przekłada się na chęć poznania liter i cyfr. To natomiast pozwoli mu na samodzielne czytanie już w niedalekiej przyszłości. Każda nabyta umiejętność wyznacza u dziecka chęć poznawczą. Przedszkolak testuje, próbuje, uczy się, poznaje, cały czas chce widzieć i wiedzieć więcej. Kształtuje się u dziecka ,wyczucie językowe co znaczy, że dziecko wie kiedy użyć przykładowo słowa "chcę", a kiedy słowa "potrzebuję".

U dziecka w wieku przedszkolnym ciekawy jest również rozwój społeczny. Dziecko wzbogacając swoje doświadczenia, odkrywa w sobie takie emocje jak gniew czy strach. W miarę rozwoju dziecka powstają u niego nowe potrzeby i uczucia. Dziecko zaczyna rozumieć swoje uczucia takie jak zmartwienie czy nieśmiałość. Dziecko odkrywa, czym jest zazdrość, jak zwracać na siebie uwagę innych.

Uczy się, jak komunikować się z innymi nawet obcymi ludźmi, w jaki sposób zachowywać się wobec innych. Potrzeba rozwoju i bliskości z rówieśnikami wzrasta. Pojawiają się pierwsze przyjaźnie, a więc i pierwsze rozczarowania, z którymi przyjdzie mu się borykać. Emocje u przedszkolaka można śmiało porównać do emocji, które odczuwa dorosły człowiek, dlatego ważne jest, aby nie bagatelizować zbyt częstych złych nastrojów, czy też ataków złości.

 

 

Komentarze